„Słodki domek”, „Co by tu zjeść?” i Literkowe Przedszkole – Wyd. Egmont, recenzja

Akademia Mądrego Dziecka to seria od Wydawnictwa Egmont, którą wielu z Was już z pewnością zna.

W tym poście przedstawię Wam „Słodki domek” i „Co by tu zjeść?”, czyli książeczki „z dziurką” oraz dwie części z całkiem nowego cyklu jakim jest „Literkowe Przedszkole”

„Słodki domek” i „Co by tu zjeść?” to książeczki z bardzo twardymi kartkami i zaokrąglonymi rogami i wspomnianą „dziurką” - wydanie idealne dla najmłodszych czytelników. Duża, wyraźna czcionka także jest godna wyróżnienia.

Wiersze do obu pozycji (bo są to krótkie opowiastki wierszowane) napisał Zbigniew Dmitroca.

„Słodki domek” opowiada o pszczółkach, które budują domek na drzewie – z tym, że ilustracje nie przedstawiają ula, a plaster miodu.

„Co by tu zjeść?” natomiast opowiada o... no właśnie! Większość z Was pewnie zauważy uderzające podobieństwo, do bardzo popularnej i lubianej książki – ja tej fascynacji nie podzielam, wręcz przeciwnie – jaką jest „Bardzo głodna gąsienica” autorstwa Erica Carle'a. „Co by tu zjeść?” nawet zaczyna się podobnie „Głodna gąsienica chciałaby się najeść...” I historyjka opowiada o tym co chciałaby zjeść tytułowa gąsienica, na jakie pożywienie napotyka i że najeść się nie może.

Mimo tego że książeczki wydane są wybitnie jakościowo i naprawdę przyjemnie się z nimi obcuje, mają dwa ogromne minusy.

👉Pierwszy z nich to ilustracje, a już na pewno ich kolorystyka. 

Mamy tu na przykład różową truskawkę, różowo – fioletową wiśnię i kasztana, o którym nigdy nie pomyślałabym, że jest właśnie kasztanem. To w „Co by tu zjeść?”.

Natomiast „Słodki domek” przedstawia nam wiewiórkę, która w moim odczuciu bardziej przypomina lisa , czerwoną mysz polną, czerwonego zająca i czerwone ślimaki. 

Tak jakby w pewnym momencie skończyły się tusze, został tylko czerwony i stwierdzono, że te zwierzątka, które zostały do wydrukowania, będą akurat czerwone.

👉Drugim minusem i ten w moim odczuciu książeczki dyskwalifikuje jest sama treść. 

Mimo że wierszyki są pisane prostym językiem, a ja czytałam je już kilka razy, przed napisaniem recenzji musiałam znów je przeczytać, żeby ustalić o czym są. 

Nie zapadają w pamięć i można je streścić jednym zdaniem. Gąsienica po prostu napotyka kolejne produkty. A pszczółki budują domek. I tyle. Trudno się na czymś zatrzymać, nic tu nie wzbudza emocji. Być może to tylko moje subiektywne odczucie, ale niestety Hania też rzadko po nie sięga.

Literkowe przedszkole

Literkowe przedszkole to seria książeczek, która ma pomóc dziecku poznać i „wyczuć” literki. 

U nas znalazły się „D jak detektyw” i „E jak eklerki”.

📘To malutkie, cieniutkie, do kupienia za grosze książeczki, które można schować do torby i mieć przy sobie zawsze, gdy zacznie skradać się nuda – w podróży, w kolejce w urzędzie, gdziekolwiek. Ta forma naprawdę przypadła mi do gustu, przede wszystkim dlatego, że tak łatwo jest mieć te książeczki przy sobie.

W tym momencie dostępne są części od A do E – każda skupia się na jednej literce. A skupia się w bardzo fajny sposób. 

📘Najpierw mamy zaprezentowany wyraz zaczynający się daną literą  i ów literkę do pokolorowania.

📘Później jest część główna, czyli zabawna historyjka, w której zawarte zostało kilka słów na daną literę. Wyrazy te są zapisane na kolorowo i często są to słowa nietuzinkowe i niełatwe, za co należy się duży plus.

📘Na końcu mamy kilka stron łamigłówek – rebusy, kolorowanki lub zagadki.

Literkowe przedszkole jest więc serią prawdziwie rozwijającą, z dużym potencjałem i sama wyczekuję kolejnych części.

Jeśli recenzja okazała się dla Ciebie pomocna podziel się z nią proszę ze znajomymi 👀

👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇